Bilaketa aurreratua

aittiaren
Taulan
2 . aittiaren [aitaren]. interj. (TE). santo cielo; caramba; en el nombre de. Harridura, ustebakua aitzen emoteko. / "Interj. de asombro" (TE, 117). Aitiaren!, beittu zer dirudixan gizajo horrek!