1 . gei [gai]. iz. (TE). Materia, sustancia; material, elemento. Zeozer egitteko materixala: buztarrigeixa, ardazgeixa, soiñekogeixa, ehungeixa... Personekin be bai, jakiña: abadegei, senargei, andragei... Horren harira, animalixen munduan, mitxeleta-geixa, kakalardo-geixa, e.a. esaten da, larva esanguriakin.
Inguruan ziran burdiñolak, sugeixa basuetatik ataratzen eben. / Kapitala, aitzen dabe sozialistak, gaur eguneko modura lan eitteko bihar dan guztia: lurra, geixak, errementadixa eta eskuarteko dirua. / Kargabarrak, labarako sugeixa. / Gabon aurrian salgeixa batzen da dendara, asko saltzeko asmuan. / Oingo neguan, luze doia-ta, sugeixa falta izango dogu. / Harixa eruan eta izarageixa ekarri, bihar dan sarixa ehunliari ordainduta . Ik. materixal, kurutzei. Lehenago ugari erabiltzen zan berbia (ikusi TEn adibide ugarixak), baiña galtzen daguana.
Babesleak
