akabu. iz. (TE). Fin, final, límite. Azkena, amaieria.
Hainbeste atsekaben ondoren negua, eta haxe izan zan bere akabua. / Oiñ bizikletia bihar dabela, gero patiñak, umien esijentziak ez dake akaburik. / Ta horrez gañera, hango trenak, arióplanuak eta itxas-ontzixak ez ei ekan akaburik. (Zirik 105).
Ik. amaiera.
Babesleak
