| Zk. | 0 |
|---|---|
| Sarrera | harrittu |
| Aldaerak | |
| Aditz-izena | harritze |
| Aditz-izenaren aldaera | harritutze, harrittutze |
| Forma estandarra | harritu |
| Aditz erregimena | da / du |
| Kategoria gramatikala | Aditza |
| Iturria | TE: Toribio Etxebarria (T. ETXEBARRIA, 1998) |
| Baliokideak | Admirar(se), extrañar(se), asombrar(se). |
| Adibideak |
· Hainbeste pitxikin bere etxian, harrittu eban lagunori. / Con tantas preciosidades en su casa, asombró a su amigo. (TE) · Ez zan millagro harritutzia ha ikusitta. / No era milagro el asombrarse viendo aquello. (TE) · Ni harritzia pentsatzen eban, dirua aittatuta. / Pensaba admirarme hablando de dinero. (TE) · Matxin eta Txomin astronomiaz berbetan ziharduelako ez harritu irakorle. (Zirik 108). / (JSM) |
| Esteka | |
| Ikusteko | ikaratu, zurtu. |
Adibideak
| Hainbeste pitxikin bere etxian, harrittu eban lagunori. | Con tantas preciosidades en su casa, asombró a su amigo. | TE | |
| Ez zan millagro harritutzia ha ikusitta. | No era milagro el asombrarse viendo aquello. | TE | |
| Ni harritzia pentsatzen eban, dirua aittatuta. | Pensaba admirarme hablando de dinero. | TE | |
| Matxin eta Txomin astronomiaz berbetan ziharduelako ez harritu irakorle. (Zirik 108). | JSM |