Bilaketa aurreratua

iñor
Taulan
2 . iñor [inor]. izord. (TE). Alguien, alguna persona. Norbaitt (galde- eta baldintzazkuetan). Zahartutzian gauzarik tristiena, iñor bihar izatia. Ik. iñon, iñoiz, iñora, iñundik iñora, iñun.