artian
2 . artian [artean]. adlag. (
TE).
Entre, en medio (de); incluido,-a, implicado,-a. Lekuzkua; moltso baten barruan.
Badira judixuen artian buruz ikasten dabenak Eskritura guztia. / Hainbeste andrakume eder artian iñor ez dozula ospatzen. (Ibilt 475).
Ik. tarteko, tartian.
