barru.
1 . barru. iz. (TE). Interior, lo de dentro; espiritu, aguante, capacidad de sufrimiento. Arpegiz zan ederra, baiña barrua eukan ederragua. / Emaztiak aitzen emon zetsan esanaz, euren etxe hobian sorgiñ gaiztuak tratu txarrian erebixelako zurkatxa sarturik ariman barrurañok. (Ibilt 467).
2 . barru. iz. (TE). Menudillos, tripa, víscera; asadura. "Econ. doméstica. Menudos de los animales sacrificados" (TE, 223).
Bildotsan eta hegaztixen barruegaz janari gozuak eitten dira. Jeneralian, pluralian erabiltzen da.
3 . barru. postp. (TE). Al cabo de, dentro de. Hiru urte barru, hirurogeta hamar. Denporazko esanguria dauka.
4 . barru. iz. (ETNO). Manera de jugar a pelota en grupo eliminando, jugar a "barrus". Pelota jokuan danok batera jokatu; txarra egitten dabenak kanpora urtetzen dau, azkenian bakarra geldittu arte, irabazten dabena.
Ik. fueraka. Jente nausixak fueraka diño beti; azken urtiotako berbia da barru.
5 . barru. interj. (ETNO). Expresión que se lanza cuando se juega a barrus. Pelotako berbia da.
Ik. fueraka.
barruan.
barruko ikara. iz. (TE). Emoción, estremecimiento interior. Irakorri-geixa barruko ikariagaz amaittu neban.
barruko nahiez. iz. (TE). Indisposición, malestar. Juan lanera eta barruko nahiezak hartu nau.
barruko siku. iz. (TE). Estreñimiento. Barruko sikuakin dabill aspaldi honetan.
barruko tristura. iz. (TE). Desánimo, melancolía. Ardautxo bizi bat hartu neban, barruko-tristuria kanpora ataratzeko.
barrura sartu. du ad. (TE). Encarcelar. "Meterle a uno en la cárcel" (TE, 223).
Batzarretik urtetzerakuan, oratu eta hamar lagun barrura sartu dittue.