fueraka. iz. (TE). Manera de jugar a pelota en grupo; jugar a "barrus". Pelota jokuan danok batera jokatu; txarra egitten dabenak kanpora urtetzen dau, azkenian bakarra geldittu arte, irabazlia (ETNO). / "Una manera de jugar a la pelota en grupo, eliminando sucesivamente a los que pierden el tanto" (TE, 377). Fueraka konzejupian, Juakin aguazilla jatxi arte. / Eibarko horma guztiak ziran frontoiak, e? Zelan zirkulaziñorik ez zeguan! Pelotan, fueraka eitten genduan. Fueraka zan, danok batera ekitzen gentsagun, eta tantua galtzen ebanak, jun bihar izaten eban aguazilla zaintzera, amaittu arte... Foballerako tokirik ez zan, eta pelotan eitten genduan.  Harritzekua da euskeria nagusi zan sasoian fueraka jokatzia Eibarren, eta oin barriz, erderiak indarra hartu dabenian, erdaldunak be barruka jokatzen ikustia (ETNO, IL).