batu, batze (batutze).
1 . batu, batze ( batutze). da/du ad. (TE). Reunir(se). Sakabanatuta darenak bildu. Alkartu, juntau.
Hamen batu gura izan dittut Arratetikuen esakera gehixenak. / Sasoi hartan, ofizio batekuak asmu baten batutzia zan gura zana. / Jende pillua batu da frontoian. Nun batzen zarie zuek? / Jarraituko dot aurrera be ipuin batzen. (Zirik 7).
/ Batu zittuan festari eta zerbitzalle guztiak. (Ibilt 490).
Ik. alkartu, bat egin, bildu, hurbildu, metatu, pillatu.
2 . batu, batze. du ad. (TE). Recoger. Arta-lora batzen da soluan, ganauari jatekua prestatzeko. / Esr. Zer erain, haxe batu.