ziur.
1 . ziur. adlag. (TE). Seguro, sin duda, con certeza; seguramente; fielmente . Bera ziur dago, gauzak berak esaten dittuan moduan dirana. / Iturburutik gauzia ziur jakiñaz. (Ibilt 457).
/ Ordainduko detsut, ziur, bestek ez bezelako neurrixan. (Ibilt 472).
/ Hor ba, nere erregiña eta señoria, haiñ ziur nun bete dodan aindutakua. (Ibilt 459).
Sinonimuan aldian, "aunque probablemente de la misma raíz latina, tiene más prestigio" (TE, 652).
ziur egon. da ad.-esap. (OEH). Estar seguro,-a, convencido,-a. Geroago eta ziurrago nago herririk barik euskera salbatzerik ez dogula. (Zirik 7).
/ Egon zaittez ziur zure txarrik ez dorala sinistu. (Ibilt 480).
ziur izan. da ad.-esap. (OEH). Etar seguro,-a. Ziur zanetik Zaldunak ezingo ebala ondo hartu baiño bere edertasunan opa gozua. (Ibilt 476).
ziur-ziur. adlag. (OEH). Seguramente, sin duda. Beragaz afaldu biar baneu, ziur-ziur dodan hilletiak hillgo nindukiana. (Ibilt 464).