ziur. 1 . ziur. adlag. (TE). Seguro, sin duda, con certeza; seguramente; fielmente . Bera ziur dago, gauzak berak esaten dittuan moduan dirana. / Iturburutik gauzia ziur jakiñaz. (Ibilt 457). / Ordainduko detsut, ziur, bestek ez bezelako neurrixan. (Ibilt 472). / Hor ba, nere erregiña eta señoria, haiñ ziur nun bete dodan aindutakua. (Ibilt 459).  Sinonimuan aldian, "aunque probablemente de la misma raíz latina, tiene más prestigio" (TE, 652). 2 . ziur. izond. (TE). Seguro,-a, cierto,-a. Ziurra oin nere zorigaiztua! ziur egon. da ad.-esap. (OEH). Estar seguro,-a, convencido,-a. Geroago eta ziurrago nago herririk barik euskera salbatzerik ez dogula. (Zirik 7). / Egon zaittez ziur zure txarrik ez dorala sinistu. (Ibilt 480). ziur izan. da ad.-esap. (OEH). Etar seguro,-a. Ziur zanetik Zaldunak ezingo ebala ondo hartu baiño bere edertasunan opa gozua. (Ibilt 476). ziur-ziur. adlag. (OEH). Seguramente, sin duda. Beragaz afaldu biar baneu, ziur-ziur dodan hilletiak hillgo nindukiana. (Ibilt 464).