1 . gixarra [gihar]. iz. (TE). Músculo; magro, carne magra; fibra, nervio. Argala baiña gogorra, dana gixarria zan ba ha gizona. / Txorixuek be eitten zien: gixarrak apartau, ta gixarrak txikittu, zertu, ta piparrak. Piper naturalak eukitzen genduzen hiru bat egunian beratzen, harek estutu ta harek kaldo sendo-sendo-sendua! Hamasei kiloko, libra bat gatz! Hori bota ta hiru bat egunien egoten zien bueltak emon ta bueltak emon, hartu deixen, ezta? zera, gustua. Ta gero bete harek be. Atzaparrakin bete ta lotu ta esegi ta... beheko sutan, "ño!" erre hantxe ta ogibittartian hartu ta txarra ezin izan! Harek bai ba zien txorixuek, ez oinguek!. / Alkar ezagutze honek ez detsa kalterik egingo euskerian gixarrari ta euskaldunen izakeriari. (Zirik 6).
Ik. urdai, jamoi, pernil, urdaiazpiko, urdaigixarra, hirugixarra.
Babesleak
