ifar-haixe (ipar-haixe) [ipar-haize]. iz. (TE). Viento seco y frío de componente norte o este. Haixe hotza eta lehorra, iparretik edo ekialdetik joten dabena (ETNO). / "Se dice de las brisas que proceden del Cantábrico y en verano refrescan los lugares en que se deja sentir" (TE, 421).
Baserri haretan, ifar-haixia Arno aldetik. / Ifar-haixe ederrak joten dau haren ataixan. Ik. ifar, norde, hegoi, ifar-mendabal, napar-hegoi.
Babesleak
