2 . baratza [baratze]. iz. (TE). Huerta,-o. Kosta jakue heltzia gure baratzako naranjeri. / Abelek bildots gurixetatik eta Kainek baratzako gauzetatik eskiñi zetsen Jaunari, euren ugarixan sari letz. Ik. ortu. Eibarren ez da erabiltzen gaur egunian; TEk badakar baiña bere sasoian be ortua erabiltzen zala diño: "En Eibar ha quedado dominante el latinismo ortua" (TE, 217). Bere ejenpluetan amaierako -a berezkua dau.