2 . gizajo (gixajo, gixaju) [gizagaixo]. izond. (TE). Infeliz, desgraciado, pobre hombre. Errukarrixa (gizonezkuak, mutikuak); andrazkuekin eta umetxuekin "koittau" erabilten da.
Mutil gizajua ixa itto zan. "Solo aplicable a varón" (TE, 402); "califica exclusivamente a los del género masculino" (TE, 492)