gizajo. 1 . gizajo (gixajo, gixaju) [gizagaixo]. iz. (TE). Un infeliz, desgraciado,-a, pobre hombre. "Hombre física o moralmente lastimoso" (TE, 402). Edurtzan, gosiak , soiñeku apurtu bat beregan, zoian gizaju bat... / Gizajua ez zan gauza zutiñik egoteko. 2 . gizajo (gixajo, gixaju) [gizagaixo]. izond. (TE). Infeliz, desgraciado, pobre hombre. Errukarrixa (gizonezkuak, mutikuak); andrazkuekin eta umetxuekin "koittau" erabilten da. Mutil gizajua ixa itto zan.  "Solo aplicable a varón" (TE, 402); "califica exclusivamente a los del género masculino" (TE, 492)