izond.


astunki. izond. (TE). Pesado,-a. Astunkixa da zuk diñozun liburua, arrara baten irakorteko. Ik. astunko, astun.  Ez da erabiltzen.


2 . amorratu. izond. (TE). Apasionado,-a, acérrimo,-a ; ferviente. Hor euzkittan jarritta ikusten dozun aguria, beste denbora baten, mendigoizale amorratua. Ik. eliztar.


opatsu. izond. (TE). Generoso,-a, desinteresado,-a. Eskuzabala. Zan gizon bat opatsua, bererik ezer ez eukana. Ik. eskuzabal, franko.  Ez da erabiltzen.


2 . jan-txakur. izond. (TE). Parásito, gorrón,-ona; enchufado,-a; vago,-a, persona inútil. Iñon lepotik dabillen personia. Jan-txakur lotsagarri bat zan ha gizona. / Zemat jan-txakur datuaz ba (bazkaltzera)?.


koipezto. izond. (JSM). Pringoso,-a. Koipetsua. Karameluak oso koipeztuak izaten dira ahotik atarata atzamarretan ibili ezkero.


eskoladun. izond. (TE). Instruído,-a; letrado,-a; culto,-a. Eskoladuna, baiña beti dirutik ariña. Ik. eskolari.


2 . ustel. izond. (TE). Dejado,-a, perezoso,-a, vago,-a, holgazán,-ana. Halako mutill itxura ederrekua, eta lanian ustela.


irakorzale [irakurzale]. izond. (TE). Lector,-a, aficionado,-a a la lectura. Irakorlarixa, irakortzeko zaletasuna dabena. Irakorzalia izan naiz gazte-gaztetatik. Ik. irakorlari, irakorle.


2 . baltz [beltz]. izond. (TE). Terrible, espantoso,-a, nefando,-a; triste, desgraciado,-a. Zeozer txarra aitzen emoteko: tristia, negargarrixa, bildurgarrixa, zoritxarrekua. Baltza be baltza harek ein dabena. / Baltzena zan, hangotxe apopillajia pagatzeko lain be ez ebala eukitzen. (Zirik 142). Ik. itzal.


1 . peto. izond. (TE). Igual, idéntico,-a, semejante, calcado,-a. Bardiñ-bardiña. / "Se emplea para denotar el grado máximo de semejanza o identidad" (TE, 625). Bere aitta peto-petua dozu seme hori.  Indarra emoteko: peto-petua.
« first‹ aurrekoa…101112131415161718…hurrena ›last »