eskolari. 1 . eskolari. iz. (TE). Escolar, estudiante. Ikasle. Eskolarixen ordu estua, eksamiñak. / Eta haren [...] kerizpe bigunian ni, izaten nintzan, beti ta nun-nahi, naizen eskolari. (Ibilt 159-160). 2 . eskolari. izond. (TE). Ilustrado,-a, letrado,-a; culto,-a. "Persona ilustrada, de mucha escuela" (TE, 346). Baserrikua izan arren, eskolari haundixa. Ik. eskoladun.