izond.


4 . astaputz (astoputz). izond. (NA). Hueco,-a; majadero,-a. Ha sikatutakuan bape ez dau pixatzen, ariñ-ariña izaten da, harrua, eta bai: "astaputza emoten dau horrek!", harruan harroz, ba bai.


belarrimotz (belarrimotx). izond. (TE). Castellano, español, muchas veces en sentido despectivo; maqueto,-a. Hazurbaltz edo maketo-ren sinonimua. Askotan zentzu txarrian esaten da. TEk be holan dakar: "Los que se sienten xenófobos, lo dicen de los castellanos" (TE, 237). / Gaur egun erderaz berba egitten daben edozeiñekin darabilgu (ETNO). Belarrimotxa hori be, gure ogixa jatera etorrittakua. Ik. maketo, hazurbaltz.


1 . nafar. izond. (TE). Navarro,-a. Nafarruan jaixotako nafarra. / Nafar haura, motza, baiña bai zailla eta indartsua.


temoso. izond. (TE). Terco,-a, obstinado,-a, tozudo,-a, cabezón,-ona. Temosua bere asmu guztietan. / Temosua errezoian aurka. Ik. beria-eitteko, burugogor, treku, egoskor, setati, setatsu.


laban [labain]. izond. (TE). Resbaladizo,-a, deslizante. Gure kale aldatsa, izotzegaz, oso labana egoten zan. / Aingiria labana dala! (Zirik 101).
laban egin [labain egin]. du ad. (TE). Resbalar, patinar. Eskillaretan laban einda jausi zan beheraiñok. Ik. irrist egin, labandu.
laban-laban [labain-labain]. izond. (OEH). Completamente resbaladizo. Aingira guztien bezelako laban-labana. (Zirik 101).


1 . iñuzente [inozente]. izond. (TE). Inocente, ingenuo, cándido; simple, tonto, idiota. Senar iñuzentiak kontau zetsan hasieratik azkenera [...] ikusi eban guztia. (Ibilt 486).


gastatzaille [gastatzaile]. izond. (TE). Derrochador,-a, malgastador,-a, despilfarrador,-a. Gizon txikixa, baiña gastatzaille haundixa. Ik. botatzaille, etxekalte, hondatzaille.


2 . friztixa (priztixa) [piztia]. izond. (NA). Malo,-a, malvado,-a. "Priztixia dok hori, e?", kristaua bihurrixa danian, dana ona ez danian.


biharginzale [beharginzale]. izond. (TE). Societario,-a, obrerista; sindicalista. Bihargiñen aldekua. Biharginzale zintzua izan zan bizi guztian. / Makiña bat halako biharginzale emon izan dittu Eibarko herrixak.


1 . zorrotz. izond. (TE). Afilado,-a, agudo,-a. Labañia zorrotza ez bada, ezin bizarrik kendu.. / Barautsak bixkor zulatzeko aho zorrotza bihar jok; beti zorrotz zainduko baheu, biharra be askoz gehixago egingo heuke. / Heriotzian sega zorrotzak eztau (ez dau) iñorendako errukirik. (Zirik 12). / Eta lotsa honek minberatzen eban aizto zorrotz batek haragixan bezela. (Ibilt 486). / Esr. Ogi gogorrari hagin zorrotza.
« first‹ aurrekoa…112113114115116117118119120…hurrena ›last »