izond.
zeken. izond. (
TE).
Avaro,-a, avariento,-a, tacaño,-a, cicatero,-a. Zenbat (eta) diru gehixago, zekenagua dago. / Basarri bateko maiorazko bat ei zan, zeken txamarra. (Zirik 51).
Ik. siku, mizkin, zimel, kalder.
2 . morokil. izond. (
TE).
Espeso,-a, denso,-a; gordo,-a. Morokilla moduko lodixa.
Ein dozun ahixa, morokillegixa dago.
3 . bardin (berdin) [berdin]. izond. (
TE).
Igual. Danian da bardiñ: batzuk onerakuak, beste batzuk txarrerakuak. / Guztiok ez dogu izaten borondate berdiña. (Zirik 6).
Ik. antzerako, ideko, igual.
arto-zati. izond. (
EEE).
Buenazo,-a, bonachón,-ona. Persona ona, onutsa.
Burutik hanketaraiñoko arto-zati berinkatu bat genduan. Ik. arto-opil.
emonzale [emanzale]. izond. (
TE).
Generoso,-a; dadivoso,-a; desprendido,-a. Eskuzabala. Anai bata, dana hartu biharrekua; bestia, emonzalia. Ik. eskuzabal, franko.
2 . makal. izond. (
TE).
Cobarde, temeroso,-a. Bildurtixa, txepela.
Dan gizatuakin, hutsak bildurtzen daben makala dozu. Ik. bildurti, odolik bako.
argal. izond. (
TE).
Delgado,-a, flaco,-a; esmirriado,-a; débil. Aspaldixan ikusi ez eta, argala eritxi detsat zure gizonari. / Ah!, nere Jaungoikua, nere Egillia, guztiz berotasuna eta errukixa zarana; parka nere izate argala! (Ibilt 487).
Ik. erkin, mirrin.
zoragarri. izond. (
TE).
Encantador,-a, maravilloso,-a, delicioso,-a, fascinante. Etxe zoragarrixa dauka, mendi-mendixan.
itxuragarri. izond. (
TE).
Decente, que adecenta. Itxura onekua, dotore emoten dabena. Lorak sapailluan, itxuragarrixak dira. Ez da erabiltzen.
