izond.
ulebage [ilegabe]. izond. (
TE).
Calvo,-a. Hogeta hamar urtera ezkerik, ulebagia dozu zaldun hori.
3 . gorri. izond. (
TE).
Desnudo,-a, en cueros; pelado,-a. Gorri jaixo nintzan eta gorri itxuliko naiz lurrera. / Aitzgorri, Bustingorri, narrugorri. Erropa barik ez eze, ezer barik be esan gura dau. Toponimixan, soilla, zuhaitz bakua: Aizkorri, Mendigorria...
mozkote. izond. (
NA).
Fuertote pero bajo, pequeño y regordete. Altuera txikikua eta lodi samarra dana.
burpildun (burpilldun) [gurpildun]. izond. (
TE).
Con ruedas; de ruedas. Narrian ondoren izan zan ibilgarri burpillduna. Ik. burpillezko.
1 . alper [alfer]. izond. (
TE).
Vago,-a, holgazán,-ana, haragán,-ana. Benetako alperra, buruan hazka eitteko baiño be alperragua zalako, zorrixak jaten ebela bizi zan. Ik. alperki, alperrontzi, nagi, galbahe, zuri.
agirakalari. izond. (
TE).
Que reprende, que riñe, reprendedor,-a. Agiraka egitten dabena. Maixu agirakalarixagaz jarri da ofiziua ikasten. Ik. orrualari.
umilki (umilka). izond. (
TE).
Humilde, sencillo,-a, modesto,-a. Oso umilkia jatzun ha gizona, haundiki batzuen sehaskan hazittakua izanakin. Ik. umil, apal. Ez da gaur egunian erabiltzen; umilki barik apal eta umil dira erabiltzen diranak.
1 . makatz. izond. (
TE).
Silvestre, bravío (en frutales). "Zepatik, sustraittik berez urtendako landaria, frutarbolia gehixenetan" (ETNO).
Egarrixak itto biharrian nabillela, makatz arbola bat topau neban. / Gaztaiña makatzak balio jok zestogintzarako. Ik. basa-.
harritsu. izond. (
TE).
Pedregoso,-a. Aizgorrirako bide-txingorra, harritsua.
zapal. izond. (
NA).
Bajo,-a, de poca altura. Agarre-gaiñekua bertan albuan dao, ezta?, eta gaiñian dao ha be baiña... etxe zapalaua ero, zokuaua be bada. Agarrazpikua?! bizker-bizkerrian eta...
