izond.
desbardin [desberdin]. izond. (
TE).
Desigual; desnivelado,-a. Mahai hau, desbardiña dago jasogarririk barik.
2 . gordin. izond. (
TE).
Robusto,-a, lozano,-a, vigoroso,-a, fuerte. "Con referencia a personas, bien conservado" (TE, 410). Zure senarra, gizon gordiña dago ondiokan.
alperki [alferki]. izond. (
TE).
Vago,-a, holgazán,-ana, haragán,-ana. Alperki haundi bat izan ez bazan, dirua eingo eban euki daben aukeriagaz. Ik. alperrontzi, nagi, zuri, alper. Ez da erabiltzen.
zantsu [zaintsu]. izond. (
TE).
Nervudo,-a, musculoso,-a, vigoroso,-a, recio,-a. Baserrikua, ixa beti, jende zantsua eta zintzua.
mingots (mingats) [mingots]. izond. (
TE).
Amargo,-a. Sabore miña dabena.
Iztarriko mingotsa ondiok ez jata juan. Ik. garratz, geza, mingatz.
idor. izond. (
TE).
Seco,-a, árido,-a. Orduan Espirituak eruan eban legarre idor batera, diabruak tentau zeixan (Mat. 4. 1). Ik. lihor. Ez da Eibarren erabiltzen; TEk be, "Raro en Eibar" diño (TE, 420).
urduri. izond. (
JSM).
Inquieto,-a, nervioso,-a. Ha da urdurixa umia!.
egittar (egitar) [egiatar]. izond. (
TE).
Partidario,-a de la verdad; veraz, sincero,-a, franco,-a. Gauza guztien gaiñetik, egittarra; baiña, zer da egixa? Ik. egitsu, egizale. Ez da erabiltzen.
apurtzaille [apurtzaile]. izond. (
TE).
Destrozón,-ona; que rompe. Gure mutikua, oiñetako apurtzaille haundixa.
