izond.
ipurloka (ipurdiloka) [ipurkoloka]. izond. (TE). Inconstante, veleidoso,-a; inestable, inquieto,-a. Aldakorra eta batetik bestera geldieziñik dabillenari esaten jako.
Ipurloka bat zan, iñun iraun ezindakua.
erderantzdun. izond. (TE). Barbarismo; solecismo. Erderakadia esateko asmautako berbia: erdera + antz + dun.
Euskeraz esan laikezen gauzetan hitz erderantzdunak sartzia, ez da ondo. Ik. erderakada. Ez da berbiau, normalian, modu honetan erabiltzen, erderakadia aitzen emoteko.
arriolari. izond. (TE). Cobarde; se dice de los carneros y gallos que rehuyen la pelea. Bildurtixa, atzera egitten dabena.
Baserriko oillarra, haundixa eta arriolarixa. / Aritxalarixa, arriolarixa, irutxurlarixa, jokolarixa, harrilarixa.
odoltsu. izond. (TE). Sanguíneo,-a; de mucha sangre. Odol asko dabena, odolez betia. Odoltsua zan eta denboratik denborara, ur-buztanak bihar izaten zittuan.
izugarri. izond. (TE). Espantoso,-a; aterrador,-a; terrible; que asusta. Izua, bildurra sartzen dabena. Aindu zetsan [...] esan zeixola hasieratik azkenera, aittua eta ikusi eban guztia gela izugarri hartan. (Ibilt 489).
/ Gaur egualdi izugarrixa ein dau. Ik. bildurgarri, ikaragarri.
izugarrizko. izlag. (OEH). Terrible, espantoso,-a. Itaundu zetsan [...] nola izan zan izugarrizko gaitz honen hasieria. (Ibilt 488).