Landara izenak
keixa makatz. iz. (ETNO). Cerezo silvestre, sin injertar (Prunus avium sylvestris). Ik. txori-keixa.
berakatz (bedekatz, berekatz). iz. (TE). Ajo (Allium sativum). Bedekatza, urte guztirako laiñ hartzen genduan ortuan. / Berakatz-zopak asmau zittuana, makiñatxo baten esker onak merezi dittuan gizona.
berakatz-atal. iz. (TE). Diente de ajo. Berakatz-atal bat igarixan, gatza eta orixo tantanen bat; irakiñ eraiñ urari, eta hor berakatz-saldia.
berakatz-atala baiño zintzuagua. Más fino,-a que un diente de ajo. "Loc. con que se encarecen las buenas cualidades de una persona" (TE, 241).
Berakatz-atala baiño zintzuagua urten detsa hartu eban andriak.
/ Gure gizona berakatz-atala baiño fiñagua da, nik hori beti esan dot.
berakatz-buru (berakazburu). iz. (TE). Cabeza de ajo. Ikubilla lezkotxe berakatz-buruak eitten ziran gure aittan ortuan.
berakatz-landara. iz. (TE). Planta del ajo. Berakatz-landarak eta beste landara batzuk be bai, piskat etzinda jarri bihar izaten dira.
berakatz-salda (berakasalda). iz. (TE). Caldo de ajo. Negu eta uda, berakatz-saldia goizeko zortziretan gosari letz.
berakatz-txorta. iz. (TE). Ristra, manojo de ajos. Berakatz-txortia lepotik behera, nafarrak Sanfermiñetan.
berakatz-zopa (berakazopa). iz. (TE). Sopa de ajo. Errondarixen legia, azkenengo tabernan berakatz-zopak ein goizaldera.
idar (ider) [ilar]. iz. (TE). Guisante (Pisum sativum). Legatza idarrekin, gaurko afarixa.
idar-oskol. iz. (ETNO). Vaina de guisante. Idarran lekia.
suba-bedar (sube-bedar) [suge-belar]. iz. (TE). Ajo de oso, planta supuestamente venenosa (Allium ursinum). Sorginkerixa baterako, sube-bedarran billa ebillen basuan. Ik. esne-lora, suba-lora, zapo-kipula.