izond.


1 . majo,-a. izond. (TE). Apuesto,-a; simpático,-a, agradable, majo,-a. Itxura onekua; jatorra, tratu onekua. / majo gizonezkuendako; maja andrazkuendako. Neskatxa majia herrira agertu jakuna. / Senargei majua agertu jako neskazaharrari.


haretsu [hareatsu]. izond. (TE). Arenoso,-a. Hango hariatzia, haretsua; hare garbi fin-fiña, mariabeheran urriñeraiñok.


1 . salau. izond. (NA). Majo, simpático; salado, gracioso. Egokixa; grazia haundikua. Antonio! etorri zaitte hona salauori!  Gizonezkuendako salau eta andrazkuendako salada.


demandalari. izond. (TE). Camorrista, pendenciero,-a; cuestionador,-a; quisquilloso,-a. Demandalarixa auzoko guztiegaz. Ik. burrukalari.


2 . fresko (fresku). izond. (TE). Fresco,-a; reciente, tierno,-a. Sardiña fresku-freskua saltzen etortzen zan Ondarruatik.


ajetsu. izond. (TE). Que tiene frecuentes resacas; propenso,-a al aje. Astelehen guztietan eban ajia, ajetsua zanetik.


zahar. izond. (TE). Viejo,-a, anciano,-a; mayor; antiguo,-a, viejo,-a. Adin haundikua; norbaittekin konparauta, harek baiño urte gehixago dittuana; seme-alaben artian urte gehixen dittuana; antxiñakua, aspaldikua. Esaten dabe diabruak asko dakixala, zaharra dalako. / Nere onerako edo txarrerako, ni zu baiño zaharrago naiz. / [Fraille] gaztienak laga eban zaharrena eskubide honetan lehelengotzat. (Ibilt 455). Ik. zahartxo.


1 . mihats (mihets, mihetz, mihatz) [mehats]. izond. (TE). Tenue, delgado,-a, poco denso,-a; ralo,-a, espaciado,-a . Zarratu berban kontrakua; landarak bata bestiagandik tarte haundixa dabena. / Bittarte zabaldun teliari be esaten jako. / "Miets: disperso, poco espeso. Bosque con arbolado diseminado. En sentido figurado se aplica a otras cosas" (JSM, in TE, 775). / "Mihetz: landarak bata bestiagandik urrin ipintzia, tarte haundixakin" (ETNO). Negu gorrixan soiñeku mihats-mihatsakin dabil koittaua. / Teliak bittartiak daukazenian, mihetza da: "miarra" ez dot sekula entzun. Mihetza da, edo tela xehia danian, fiña; ero sakuak be izeten dia fiñak -zahi sakuak, lehen etorten zianak eta-, "saku salgia" esaten zan. Mihetza danian, "salgia". / Bizarra mihats-mihatsa euki arren, egunero kendu biharra zeukan. Ik. salga.


hegodun. izond. (TE). Alado,-a [con alas]; penígero,-a. "Provisto de alas" (TE, 303). Antxiñako Dragoia zan sube haundi bat, hegoduna.


2 . txepel. izond. (EEE). Cobarde, miedoso,-a; atontado, -a, alelado, -a, lelo, -a. Odolik bakua, makala, epela; lelua, kokolo samarra. Hain zan txepela, tarrua joten ibiltzeko lagunak txapela kentzen zetsen. Ik. epel.