izond.
2 . bandera. izond. (
TE).
Pendona, mujer fácil; ligera, salida, muy suelta. Lizun samarra, urtena.
Banderia urten dau harek andrakumiak. Ik. maribandera.
gatx [gaitz]. izond. (
TE).
Difícil, complicado,-a. Gauza gatxa oiñ ezkerik onera bihurtzia. / Herrixetan gatxa da gauzak ixilik eukitzen. (Zirik 107).
/ Behin gatxena esanda, ostiango guztia Zaldunak errez azaldu zetsan. (Ibilt 483).
Ik. gaizto.
satsu. izond. (
TE).
Sucio,-a, descuidado,-a; inmundo,-a.
kaskarin. izond. (
TE).
Ligero,-a de cascos, casquivano,-a; cretino,-a, vanidoso,-a. Ezeizu burua bat ein kaskariñ haregaz. Ik. buruarin, txoriburu.
2 . guri. izond. (
EEE).
Gelatinoso,-a. Gaur txarrikume gurixa jan bihar dogu.
fededun. izond. (
TE).
Creyente; de fe; fiel. Fedea, sinismena dabena.
Bere obrak esaten detsue oso fededuna zala. Ik. jaungoikodun.
2 . zotz. izond. (
ETNO).
Seco, pequeño, que no ha crecido lo suficiente o que se ha achicado. Horrek dira porru zotzak!. Ik. zoztu.
begi-oker. izond. (
TE).
Bizco,-a. Esaten dana sinistera ezkero, Judas ulegorrixa eta begi-okerra ei zan.
3 . larri. izond. (
TE).
Rodado (canto); áspero,-a, basto,-a, grueso,-a. Lodiruzkua, ez zehia; latza.
Errekatiko harri larrixa ekarri bihar destazu. Ik. lakar, latz.
surluze [sudurluze]. izond. (
TE).
Narigudo,-a. Bizkai aldian badira ugari surluziak. Ik. sur haundi.
