izond.


2 . ezkondu. izond. (TE). Casado,-a. Igestik, maietza ezkero, ezkondua da, eta bere emaztia dau lagunik onena.


3 . pika (pike). izond. (ETNO). Pendiente, escarpado,-a, empinado,-a. Aldapatsua. Terreno pikia dok hori; tente be ezin leikek ibili barren!. / Arnasestuka heldu nok, zuenera aldatza pikia da ba. Ik. aldapa, aldapada, aldats, errepa.


barriketatsu [berriketatsu]. izond. (TE). Hablador,-a; locuaz; parlanchín,-ina. Barriketatsua tabernan, etxian ixill illuna. Ik. barriketalari, barriketosa, barritsu, berbatsu.


3 . hazi. izond. (TE). Crecido,-a, grande. Mutill hazixa daukazu.


sinisgatx [sinesgaitz]. izond. (TE). Incrédulo,-a, escéptico,-a; difícil de creer, increíble. Sinisgogorra; baitta sinisteko gatxa dana be. Santo Tomas, Didimos, sinisgatxa: gauzak ikusi eta ikutu biharrekua sinisteko. Ik. sinisgogor, sinistuezindako.


2 . zatar. izond. (TE). Feo,-a, de mal carácter, desagradable. Gizon oso zatarra, luzero lagun izateko. Ik. zatarrontzi.


2 . tiki-miki. izond. (EEE). Terco,-a, tozudo,-a, obstinado,-a; impertinente. Temosua, egoskorra; petrala. Beriakin urten arte ez zan juango ha tiki-mikixa. Ik. beria-eitteko, petral, temoso, egoskor.


2 . franko. izond. (TE). Generoso,-a; dadivoso,-a; desprendido,-a. Suhiña gizon frankua ei dau. Ik. emonzale.


harroxko (harrosko). izond. (NA). Orgulloso,-a; fanfarrón,-ona. Harro samarra (oso harrua esateko be erabiltzen da). Ha, total harroxkua zan ha! Harrua baiño, beste kategorixa bat, primerakua! Ik. harroputz, harroti, harro, harroskillo.


bekartsu. izond. (TE). Legañoso,-a. Neska ederra, bekartsua ez balitza. Ik. bekarti.
« first‹ aurrekoa…333435363738394041…hurrena ›last »