izond.


ahaltsu. izond. (TE). Poderoso,-a. Ahalduna, ahalez betia. Zan ahaltsua, ez diru askon jabe izatiakin, ezbada ze bere jakintasun eta zuzentasunagaittik. / [...] Jaungoikuak, bere esku oso ahaltsuakin (Ibilt 321). Ik. ahaldun.


urepel. izond. (TE). Soso,-a, insípido,-a; sin fundamento. Ezetarako ganorarik ez daukana, gatzbakua. / "Se dice de quien no sirve para nada práctico" (TE, 711). Urepel bat izango da hori bere bizi guztian.


2 . mandako. izond. (TE). Bruto,-a como un mulo. Mandako galanta zan morroi bat etxe hartan.


harroti. izond. (TE). Arrogante, orgulloso,-a; vanidoso,-a. Harrua, haundiustetsua. Harroti bat zalako, ez zan heldu iñora. Ik. harroputz, harro, harroskillo, harroxko.


zittal-ipurdi (zitxal-ipurdi). izond. (NA). Amargado,-a, displicente, malhumorado,-a; cascarrabias, histérico,-a. "Zittal-ipurdixa" esaten da baiña hamen ezingo dou esan hori!, ezta? "Ha dok zittal-ipurdixa!" esaeria da baiña ezingo dou hori esan....


dohatsu. izond. (TE). Dotado,-a; feliz, dichoso,-a. Dohaindua, dohaiñak dittuana, egokixa. / "Con facultades, dotado" (TE, 293). Etxerako emazte dohatsua harek hartu dabena. Ik. dontsu.


luzekin. izond. (TE). Larguirucho,-a, alargado,-a. Zabaleran mehe eta luzeran luze dana; normala baiño luziagua dana. Aingira-zinbrixua lako luzekiña zan. / Tanboliña, txikirriña, pitxiña, tartakariña, luzekiña, Iturriño.


amesgin. izond. (TE). Soñador,-a. Batzuk lurran gaiñeko burugiñak; beste batzuk aideko amesgiñak. Ik. ameslari, amesti, ames-zale, ameskor.


1 . zatar. izond. (TE). Feo,-a, no agraciado,-a. Itsusixa, itxura txarrekua, edertasunik ez daukana. Sorgiñak baziran ederrak eta baitta zatarrak be. Ik. itsusi.


© Gorka Ortega
mirrin (mirri). izond. (TE). Esmirriado,-a, enclenque, canijo,-a; enjuto,-a. Mardua ez dana, txikixa, argala. Metaldi mirriña aurtengua. / Ha zan gizon mardua, guztiz mirrixa geldittu da. Ik. argal, erkin, metaldi.