izond. | Eibarko euskara

6 . nausi [nagusi]. izond. (TE). Mayúscula. (letra)larrixa, maiúskulia. Hasierako 'peia', nausixa eta apainduz beteta eiñ eban. Gitxi erabiltzen da; pe letrian sarreran darabil TEk izenondo hau, baiña ez detsa sarrerarik egin.

1 . asmatzaille [asmatzaile]. izond. (TE). Inventor,-a, creador,-a; ingenioso,-a. Zerbaitt barrixa asmatzen dabena, burutsua. Jakin gura neuke zeiñ izan dan makiña honen asmatzaillia. / Izan be, Urlixan semiak asmatzaille ona urten jok; burugiña dok ha. Ik. asmotsu.

2 . agintzaille (aintzaille) [agintzaile]. izond. (TE). Mandón,-ona, persona a quien gusta mandar. Agintzeko zaletasun haundiegixa agertzen dabena. / "En sentido peyorativo: mandón, persona a quien gusta mandar y evidenciar autoridad" (TE, 116). Orrulari aintzaille bat da, uste bere bendian garala ostianguok.

ondo hazi. izond. (TE). Bien criado,-a, de buena educación. Ume ondo hazixa, bizi guztirako irabazixa.

2 . jaixo [jaio]. izond. (TE). Nacido,-a. Jaixotakua. Ba esaten detsuet: andragandik jaixuen artian, (iñor ez) profeta haundixagorik Juan Batizalia baiño (Luk. 7. 28).

hilleta-jotzaille. izond. (JSM). Quejica; plañidero,-a.

eruantsu [eroantsu]. izond. (TE). Pacienzudo; paciente; sufridor. Ama guztiak dira eruantsuak. Ik. eruan oneko.

herritar. izond. (TE). Paisano,-a. Herritarrak ziran, bixak eibartarrak. Ik. herriko.

azukretsu. izond. (TE). Azucarado,-a. Azukreduna, azukre asko daukana. Euzkialdietako mahatsa, beti azukretsuagua.

astako (astoko). izond. (TE). Burro,-a, borrico,-a; ignorante. Lehen zan astako, gaur zaldun dirua ein dabelako. / Zure semia astokua galanta, neriari ostikoka. Ik. astaburu, astakerten, astapiko.

Aurkibidea

Babesleak

Saioaren hasiera