izond.
arpegi zorrotz. izond. (
TE).
Estricto,-a, exigente, severo,-a. Erbesteko uezabak, ostianguak baiño arpegi zorrotzauak dira.
1 . zorrizto. izond. (
TE).
Piojoso,-a; calamidad, gilipollas. Personeri nahiz animalixeri zuzenduta: kalamidadia, ganorabakua (JME).
Buruan hazka eitteko baiño alperragua zan zorrizto haura. / Gaizto, Gosezto, Zorrizto. / Halako zorrizto batekin ezkondu zonan. / Hator ona, zorrizto! (txakurrari).
norberan [norberaren]. izond. (
TE).
Propio,-a; de uno mismo, de una misma. Genitibo markadun formia da.
Lana seguru, irabazixa nahikua, etxia norberana eta zahartzara jai: hor makiñatxo bat neke, kartzela eta urkamendigaz bideratutako bentajak gaurko bihargiñantzat.
izarditsu. izond. (
TE).
Sudoroso,-a; de mucho sudar. Izardiz busti-busti daguana; izardi asko dabena. Ertziltarrak, danak izarditsuak. Ik. izarbera.
3 . mantso. izond. (
ETNO).
Manso,-a, noble en animales. Animalixegaittik esaten da.
Ik. otxan, ondrau.
2 . erreztu [erraztu]. izond. (
TE).
Facilitado,-a, simplificado,-a; básico,-a. Ingles basikua letz, euskera erreztua bihar kenduke. Artikulua hartzerakuan "con acento prosódico en la u [erreztúa]" esaten da (TE, 337).
2 . santu. izond. (
TE).
Santo,-a. Sagraua dana, beneragarrixa.
Jaunan mendi santua, Sion.
atximurkari (atxumurkari) [atximurlari]. izond. (
TE).
Arañador,-a, que araña; que pellizca. Denbora bateko eskola burruketan debekauta eguan bai haginka eta bai atxumurka eittia. Horregaittik "Aginkarixa" eta "Atxumurkarixa" gatxizen lotsagarrixak ziran.
1 . apal. izond. (
TE).
Achatado,-a, hundido,-a. Sur apalak ez dau janzten arpegixa.
osagarri. izond. (
TE).
Saludable; conveniente; bueno. Goizian goizago jaikitzia, osagarrixa.
