izond.


bizardun. izond. (TE). Barbudo,-a. Bizarra dabena. Antxiñakuen artian, bizardun asko zan. / Bizardun gizon santu batek. (Ibilt 460). Ik. bizartsu.


3 . bero. izond. (TE). Caliente. Ogi beruakin, ez dago konturik tabernarixandako.


txotxolo. izond. (TE). Necio, pedante, ligero de cascos; majadero, insustancial . Buruariña, tonto samarra (gizonezkuekin bakarrik erabiltzen da). / "Se dice exclusivamente de los varones" (TE, 701). Bere bizi guztian, txótxolo haundi bat da.


lotsati. izond. (TE). Tímido,-a; vergonzoso,-a. Errez lotsatzen dana; lotsorra. Etxetik kanpora oso lotsatixa dozu. Ik. lotsor.


adarkari. izond. (TE). Corneador,-a, que cornea; topador,-a. Jotera egitten daben animalixia (behixa, iskua, adarixa...). Lasturko zezenak, adarkarixak.


uletsu [iletsu]. izond. (TE). Peludo,-a; de pelo abundante. Beti, ifar-aldeko animalixak dira uletsuak.


1 . maittetsu [maitetsu]. adlag.-izond. (TE). Amoroso,-a, agradable, amable; enamorado,-a. Haren ahuan, Jaungoikua Aitta maittetsu bat zan. / Esan zetsan maittetsu. (Ibilt 478). Ik. maittekor.


guzurti (gizurti) [gezurti]. izond. (TE). Mentiroso,-a; embustero,-a ; trolero,-a. Guzurrak esateko joeria daukana. Antxiñako Baratzan, subia lehenengo guzurtixa. / Guzurti, lapurti, txatxarti, uzkarti... / Azpijaneko guzurti agertu ahal izatia. (Ibilt 487). Ik. anpor, anporlari, anpor.
guzurti anpolari [gezurti anpolari]. iz. (TE). Gran mentiroso,-a, de mentiras grandes; gran embustero,-a. Guzur galantak, haundixak esaten dittuana. Oiñetatik burura zan, guzurti anpolarixa. Ik. anporlari, guzurti.


pixokor. izond. (NA). Pesado,-a, de mucho peso. Zuen ondokua pixokorraua da ha baiño...


dana-edo-ezebez. izond. (TE). Persona "todo o nada", radical. Ha txotxolua be, dana-edo-ezebez. Ik. dana edo ezebez.