izond.


igual. izond. (TE). Igual, semejante, parecido,-a; coincidente. Bardiña, antzerakua. Jaun bixak ziran bardiñak, baiña ez igualak. / Hori ta bapez, igualak. (Zirik 40). Ik. antzerako, ideko, bardin.  "Euskerizado para matiz de sus sinónimos bardiña, idekua" (TE, 423).


3 . sorgin. izond. (NA). Mala, bruja, arpía. Andrazkuei destaiñaz deitzeko, gaiztuak diranian; baiña animalixei be esaten jakue. Urten ein dabe [itxituratik]?!, horrek behi sorgiñok! Sartu be, nahi daben lekutik eitten dia horrek!.


emeki. izond. (TE). Afeminado. Halako mutill hazixa eta emekia. Ik. gizonki, -ki / -ka.  Ez da gaur egunian erabiltzen.


2 . likin. izond. (TE). Viscoso,-a. Gaur morokillak likiña urten dau. / Jateko likiñak ez jataz gustatzen: honguak, kokotxak, eta holakuak. Ik. zirin, lodi.


arbolatsu. izond. (TE). Arbolado,-a, poblado de árboles. Orduan, Sarroi, Unbe, Ibur eta Aixola ziran bardiñ arbolatsuak.


1 . zittal (zitxal, zittel) [zital]. izond. (TE). Iracundo, irritable ; displicente, de mal humor. Jenixo txarrekua, erria. Bihotz oneko gizona zan baiña zittala. / Hasarre aindu zan neskamiagana milla berba zittal hari esanaz. (Ibilt 474). Ik. gaizto, hasarregin, zorri, zorripiztu.


nahastotsu. izond. (TE). Enredoso,-a; enredador,-a, liante. Nahastia ugari darabillena, enredatzaillia. Lege-aittua zanetik, nahastotsua. Ik. enredatzaille, nahastatzaille.


itturritsu [iturritsu]. izond. (TE). Fontanoso,-a; abundante en fuentes o manantiales. Itturri asko daguan lekuari esaten jako. Oiz mendixa, itturritsua, dana hare-harrixa dalako.


adarmakur. izond. (ETNO). Cornigacho,-a. Adarrak behera begira daukazen animalixia (behixa, iskua, adarixa). Anton. adartente. Ik. adari motz, adarkera, burukera.


erpoidun. izond. (TE). Provisto,-a de garras, zarpas. Erpoiduna baldin bada, okela gordiña bihar dau friztixiori bizi dein gura badozu. Ik. erpadun.
« first‹ aurrekoa…949596979899100101102…hurrena ›last »