memelo,-a [memelo]. izond. (EEE). Alelado,-a; atontado,-a; mustio,-a, sin vigor. Personegaittik ganorabakua, lelua; gauzegaittik maskala. Horrekin jai dago, bizi guztian memelua izango da. / "Horrek jakan txaria!": "ule ederra" esan biharrian, "txaria", lehenako kostrunbria. Hori ule edarra dakanari esaten jako, ez nere moruko memeluari. / Kafitesnia hotza ez da ederra! neri ez jata gustatzen, ha memelua!.  Gizonezkuendako memelo erabiltzen da, andrazkuendako memela.