bandera. 1 . bandera. iz. (TE). Bandera; pendón, estandarte. Nazio, talde edo beste zerbaitten ikurtzat erabiltzen dan ehun zatixa, albo batetik mastari lotua. Bakian banderia, zurixa, odolagaz lohittu gabia. 2 . bandera. izond. (TE). Pendona, mujer fácil; ligera, salida, muy suelta. Lizun samarra, urtena. Banderia urten dau harek andrakumiak. Ik. maribandera.