gizon. 1 . gizon. iz. (TE). Ser humano. Gizakia: gizon-emakumiak orokorrian. Seigarren egunian gizona eiñ eban Jaungoikuak. / Ez da ezer munduan gizonagaz zer ikusixa daben gauzarik, neri ardura ez destanik. / Gizona da hil biharrekua. / Gizonana da huts eiñ eta jaustia. 2 . gizon. iz. (TE). Hombre, varón. Gizona, baña emakume batek beste odol ez ebana. / Andria, gizonan saihets batetik eiña. / Gizonen biharbidia, etxian bihar diran gauzendako irabaztia. / Oiñetakuak gizonentzat, andrakumientzat eta umiendako. 3 . gizon. iz. (TE). Marido, esposo. Ezkondutako andren zeregiña, gizona ondo konpontzia. / Ez beste bat nere gizona lakorik. / Gizontxua izan jata berriz, esaten andratxua daukala gaixorik eta laguntasun bat eskatzen. / Tira gizon, tira; ixilik egon hari. (Zirik 25). Ik. emazte, senar, andra. gizon-proba. iz. (NA). Prueba de arrastre de piedra tirada por personas. Beste domeka goiz baten, hiru milla kiloko harrixakin gizon-probia be ikusi genduan; idirik barik, e?!, eurak, mano-a-mano gizonak bakarrik Eibarko korrida-plazan. Ik. idi-proba, asto-proba.