1 . zapuztu, zapuzte (zapuztutze). 1 . zapuztu, zapuzte ( zapuztutze). du ad. (TE). Vapulear, zarandear, golpear [a alguien por el pescuezo]. "sacudirle las espaldas" (TE, 648). Oratu eta zapuztu neban berebiziko onduen. / Berebiziko onduen zapuztutzia merezi dau. 2 . zapuztu, zapuzte. du ad. (ETNO). Rechazar, repudiar, abandonar. Txorixak euren kumak lagatzia, gorrotatzia. Gabillariak etxaburuko hatxetan egin juan habixia oiñ urte bi, baiña zapuztu egin jittuan txorikumak Harrezkero ez juat berriz hamen inguruan ikusi. Ik. gorrotau, gatxetsi.