bentaja. iz. (OEH). Ventaja. Orraitik neri gerta zaidanaz, bentajan naiz aterako,  kartzelako zertifikaduak,  eraman zizkidalako. (Zirik 98). / Aztoratua [ebillen] neskamian ondoren, nahiz da honek ez izan beste bentajarik, jaunarentzat, barrixa izatia baiño. (Ibilt 456).