bezin [bezain]. part. (TE). Tan como. Zu beziñ aberatsa aurkitzen naiz nere modura, lamai euki ez arren. / Harrittuta bezin hasarre haren ausartasunakin. (Ibilt 477). / Baiña, ni leixala beziñ zara zu haitz gogorra. (Ibilt 485). Ik. bestian.  Konparaziñuetan erabiltzen da, kualidadezkuetan gehixenbat, bardintasuna aitzen emoten.