burpil [gurpil]. iz. (TE). Rueda. Burpilla asmau ebanak, emon zetsan hasieria gero izan diran makiña guztieri. / Oingo gaztiak burpillari be "erroberia" deitzen jetsek. / Burpillak, haze hegaztadia eruan daben aldatz behera!. Ik. errobera. burpil hagindun. iz. (ETNO). Rueda dentada; engranaje. Mogimendua transmititzeko hagiñak dittuan burpilla. Pareka egitten dabe lana. burpilla emon. esap. (ETNO). Dar efecto a la bola. Gehixenbat boleta jokuan erabiltzen da, baiña bestela be bai (foballian edo beste edozein jokotan). Ik. azpijana emon, gainjana emon.