bururatu, bururatze ( bururatutze). du/zaio ad. (TE). Acordarse; recordar. Burura etorri; burura ekarri. / "Traer a la memoria" (TE, 282). Ointxe bururatu jata gaur dala berrogei urteko kontu bat. / Bururatu deigun zer zor detsegun gurasueri. / Hainbeste gauza bururatutzia, ez da makala. / Gura neban bururatzia autua nola izan zan, baiña illun agertu naiz. / Gaur holakorik ez jako iñori bururatzen. (Zirik 67). Ik. oroittu, gogoratu, akordau.  TEk diñuanez, hauxe formiau zan Eibarren gehixen erabiltzen zana, gaur egunian "akordau" sarrixagotan erabili arren.