dardara. iz. (TE). Estremecimiento; temblor; vibración. Afaitxan giñala etxe guztiak eiñ eban dardaria, inguruan jausi zan bonba bategaz.. / Hotzan hotzak dar-dar neukan gorputza; ha zan dardaria, ha!. / Esnatu zan zalduna belarrondoko haundi baten dardariagaz. (Ibilt 467). dardaraka. adlag. (OEH). Temblando, vibrando. Hotzez dardaraka pasau eben arratsalde guztia. (Zirik 110). Ik. hotzez dardaraka. dardaraka batian [dardaraka batean]. esap. (OEH). Temblando. Hotzak baltzittuta dardaraka batian euan Pattakia gizajua. (Zirik 35). dardaraz. adlag. (TE). Brillando; resplandeciente . Intxaurra lako diamantia zeroian dardaraz bekoki erdixan. / Agorrilleko euzkixa genduan dardaraz gaiñetik. Ik. bristara, bristaratsu.  Esangura horrekin gitxi erabiltzen da; normalian dardaraka, ikaraka esateko erabiltzen da.