dontsu. izond. (TE). Donoso,-a; feliz, dichoso,-a. "Ona, santua, bedeinkatua" (AN). Gizon dontsua atara dozu semia. / Asko ziran bete-izate haiñ dontsuari mira eiñda. (Ibilt 458) / Ongi etorri tren dontsua aspaldi genduan zure desiua. Ik. don, dohatsu.  Ikusi hirugarren adibidian "Eibarko trenaren inaugurazioan XIX. mendean kantatu ziran lehenengo bertsoen hasieria, Pedro Sarasketak El Pueblo Vasco egunkarixan, 1906ko ekainaren 12an argitaratuak". (AN).