heu. izord. (TE). Tú (intensivo). Indartutako formia da, 2. persona singularra, nominatibuan. Heu haiz haundiña eta jarri hari buru. / Heu gura najeukek ikusi nere lekuan. / Heuk daukak errezoia!  Ergatibo kasu markia nominatibuan gaiñian ipintzen da: heuk; beste kasu gehixenak heur-en gaiñian ipintzen dira: heuri, heure, heuretako, heurekin eta abar.