1 . ezarri, ezartze (ezarte, ezarritze). du ad. (TE). Poner, colocar; imponer; implantar; echar, achacar. Ipini; bota. Hagin-ataratzailliak ezarri zetsazen gero barrixak, bere-beriak balitzaz letz. / Bere kulpak bestieri ezarri guran zan. / Aukeran (ondo da ) zerbaitt ezarritzia jornalari, dana bihar da ba gaur. / Neri ezartia gura dozu zeregiñ hori, zeure kontua izanda. Ik. jarri, hagiña ezarri.