jaungoikobako [jaungoikogabeko]. izlag. (TE). Ateo,-a. Jaungoikuan sinisten ez dabena, jaungoikua daguana ukatzen dabena. / "Los sin Dios" (TE, 464). Hango jaungoikobakuak, eskuak odolez betetako gizon bat euken jaungoikotzat. Ik. jaungoikogabe.