koipatu, koipatze (koipatutze) [koipetu]. du ad. (TE). Engrasar, sustanciar, dar sustancia. Odolostia sartixosu lapikuari, babak koipatu deixazen. / Lapikuak ona izateko bihar dau koipatutzia ezarri askokin. / Porruak koipatzia gura badozu, ezarri txarrikixa.