kontentu. adlag. (TE). Alegre, feliz, contento,-a; satisfecho,-a. Pozik, gustora. Mutillak, zorrua bete ezkero kontentu dira, nahiz porruak, nahiz eperrak.  Ez da berba arrunta Eibarren. kontentuz. adlag. (TE). Alegre, contento,-a; placenteramente, satisfactoriamente. Pozik, gustora. Bere pobretasunian eta ezerezian, kontentuz bizi da. Ik. nasaittasun, poz, kontentu.  Ez da berba arrunta Eibarren.