maluta. 1 . maluta. iz. (TE). Hoja o envoltorio de la mazorca de maiz. "Cada una de las hojas o capas que cubren la mazorca" (TE, 544). Malutia izaten zan ohia biguntzeko. / Kaskaria da txorokilla; eta gero, artaburua, arto-bizarrak, eta malutia, arto-malutia. Ik. arto-maluta. 2 . maluta. iz. (TE). Copo de nieve. Ik. edur-maluta. 3 . maluta. iz. (ETNO). Copo de lana. Kardautako ardilana matazia. 4 . maluta. izond. (AS). Atontado,-a, tontorrón,-a. Hori adarra joteko be bai: "malutia haix!" esaten zan, "mozoluori!" esatia moduan. Lehen kostunbria zan. malutia izpittu. du ad. (ETNO). Desenredar, deshacer el copo de lana, hilándolo. Malutia be izpittu ein bihar izaten da. Txabillia edo goru-ardatzak erabiltzen hari-malutia askatu, izpittu... eta harixa eiñ.