mozkortu, mozkortze ( mozkortutze). da/du ad. (TE). Emborrachar(se), embriagar(se) . Aspaldixan eran ez dotenetik, apurtxo batekin mozkortu naiz. / Ardau zuri honek, berihala mozkortzen dau. / Sarrittan mozkortzia, osasuna galtzeko. / Badira esaten dabenak noixian behin mozkortutzia ona dala. / Andria gizonari, mozkortuta zoian bakotxian eiñahalako errosarixo baten hasten jakon. (Zirik 119). Ik. lafiau.