hordittu, horditze ( hordittutze) [horditu]. da/du ad. (TE). Emborrachar(se), embriagar(se). Mozkortu. Neurrixan eran, hordittu ez: hau da gizonak ein bihar dabena. / Jai-egun guztietan eukan harek hordittutzia. / Neurrixan eratia ona ei da; horditzia, animalixen azpittik jartzia.  Ez da Eibarko berbia eta gitxi erabiltzen da.